Godlo
Rządowe Centrum Legislacji

Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Powrót

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2014-07-21
K 36/13

SygnaturaK 36/13
Typ orzeczeniawyrok
Data wydania2014-07-21
Tytuł Odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkody wyrządzone przez żubry, wilki, rysie i niedźwiedzie
PublikatorDz.U. 2014 r. poz. 1002
Data ogłoszenia sentencji2014-07-30
Ocena konstytucyjnościniezgodny
Sentencja

1) art. 126 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, 628 i 842 oraz z 2014 r. poz. 805 i 850), w części obejmującej wyrazy „w uprawach, płodach rolnych lub w gospodarstwie leśnym”,

2) art. 126 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy powołanej w punkcie 1, w części obejmującej wyrazy „w pogłowiu zwierząt gospodarskich”,

3) art. 126 ust. 1 pkt 4 ustawy powołanej w punkcie 1, w części obejmującej wyrazy „w pasiekach, w pogłowiu zwierząt gospodarskich oraz w uprawach rolnych”,

4) art. 126 ust. 4 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim ogranicza grono podmiotów, które mogą współdziałać z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, a na obszarze parku narodowego – z dyrektorem tego parku, co do sposobów zabezpieczania przed szkodami powodowanymi przez zwierzęta, o których mowa w ust. 1, do właścicieli lub użytkowników gospodarstw rolnych i leśnych oraz w zakresie, w jakim ogranicza mienie, które podlega zabezpieczeniu

 

są niezgodne z art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Utrata mocy obowiązującej niekonstytucyjnej regulacji

W przypadku przepisów art. 126 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, zwanej dalej „ustawą o ochronie przyrody”, Trybunał Konstytucyjny stwierdził niekonstytucyjność tych przepisów w częściach wskazanych w sentencji wyroku, w których zróżnicowanie wprowadzone przez ww. ustawę nie spełnia konstytucyjnego wymogu równej ochrony praw majątkowych. Tym samym przepisy te utraciły moc obowiązującą we wskazanych w sentencji częściach z dniem ogłoszenia wyroku, tj. z dniem 30 lipca 2014 r.

Z kolei art. 126 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody, z uwagi na zakresowy charakter stwierdzonej niekonstytucyjności, nie utracił mocy obowiązującej z dniem ogłoszenia niniejszego wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Bowiem w tym przypadku, na skutek stwierdzonej niekonstytucyjności, z systemu prawa wyeliminowana została norma wywiedziona z tego przepisu, w zakresie w jakim ogranicza grono podmiotów, które mogą współdziałać z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, a na obszarze parku narodowego – z dyrektorem tego parku, w sprawie sposobów zabezpieczania przed szkodami powodowanymi przez zwierzęta, do właścicieli lub użytkowników gospodarstw rolnych i leśnych, oraz w zakresie, w jakim ogranicza mienie, które podlega zabezpieczeniu.

Akty prawne, których przepisy były przedmiotem orzeczenia
Organ właściwy ze względu na zakres przedmiotowy orzeczeniaMinister Środowiska
Status orzeczeniaNiewykonane
Szczegóły prac legislacyjnych
Lp.Rodzaj projektuTytuł projektu aktu wykonującegoStan prac legislacyjnychOdnośnik do stanu pracWykaz pracNumer pozycji w wykaziePlanowany termin przyjęcia projektu RM
1RządowyProjekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych ustawUzgodnienia międzyresortoweZgłoszony do wykazu prac RMUD46
Data aktualizacji2020-02-05
GENERUJ RAPORT

Powrót