Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

1. Art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z póżn. zm.) w zakresie, w jakim upoważnia ministra właściwego do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych do określenia, w drodze rozporządzenia, maksymalnej wysokości opłat związanych z pobytem w izbie wytrzeźwień, innej placówce utworzonej lub wskazanej przez jednostkę samorządu terytorialnego lub w jednostce Policji,

2. § 29 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 20, poz. 192, z póżn. zm.)

– są niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji.

Przepisy powołane w sentencji, w zakresie tam wskazanym, tracą moc obowiązującą z upływem 9 (dziewięciu) miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, tj. z dniem 17.01.2013 r.

1. Minister Zdrowia podjął działania mające na celu wdrożenie przedmiotowego wyroku. 2. Inicjatywa Senatu RP - Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (druk sejmowy - 978). Prezydent skierował ustawę do Trybunału Konstytucyjnego dnia 31stycznia 2013 r. W wyroku z dnia 24 lipca 2013 r. sygn. Kp 1/13, Trybunał Konstytucyjny uznał art. 1 pkt 6 i art. 5 ww. ustawy za niezgodne z Konstytucją. W wyroku Trybunał Konstytucyjny nie orzekł o nierozerwalności przepisów zakwestionowanych z całą ustawą z dnia 4 stycznia 2013 r. Ustawa weszła w życie z pominięciem niekonstytucyjnych przepisów.

2. Dalsze procedowanie poselskiego projektu ustawy (druk sejmowy - 1571) wydaje się być bezprzedmiotowe.