Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Art. 80 § 2b zdanie pierwsze ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.), rozumiany w ten sposób, że „oczywista bezzasadność wniosku o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej” obejmuje także zagadnienie wymagające zasadniczej wykładni ustawy jest niezgodny z art. 2 Konstytucji.

Od chwili ogłoszenia wyroku, przepis art. 80 § 2b zdanie pierwsze ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, nie można interpretować w taki sposób, że „oczywista bezzasadność wniosku o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej” obejmuje także zagadnienie wymagające zasadniczej wykładni ustawy.

Podkreślenia wymaga, iż w wyroku K 10/08 Trybunał zakwestionował jeden z możliwych wariantów interpretacyjnych normy wynikającej z przepisu art. 80 § 2b zdanie pierwsze ustawy, a nie samą przesłankę odmowy przyjęcia, przez prezesa sądu dyscyplinarnego, wniosku o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej, gdy jest on oczywiście bezzasadny. Ponadto gwarantem stosowania prokonstytucyjnej interpretacji normy wynikającej z przepisu art. 80 § 2b zdanie pierwsze ustawy jest, rozpatrywane przez sąd dyscyplinarny, zażalenie przysługujące na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej. Biorąc pod uwagę powyższe nie ma potrzeby podjęcia prac legislacyjnych w zakresie wykonania przedmiotowego wyroku.