Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

1. Art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370, z późn. zm.) w zakresie, w jakim uniemożliwia żołnierzowi objętemu postępowaniem dyscyplinarnym ustanowienie obrońcy spośród adwokatów lub radców prawnych, jest niezgodny z art. 42 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

2. Art. 129 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 710) w zakresie, w jakim umożliwia osobie obwinionej wybór obrońcy w postępowaniu dyscyplinarnym wyłącznie spośród funkcjonariuszy, jest niezgodny z art. 42 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

Art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej oraz art. 129 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego w zakresie wykluczającym ustanowienie obrońcy spośród adwokatów lub radców prawnych w postępowaniu dyscyplinarnym, nie mogły być stosowane od dnia ogłszenia sentencji wyroku w Dzienniku Ustaw, tj. od dnia 20 lipca 2009 r.