Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Art. 56 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2015 r., tj. do dnia poprzedzającego wejście w życie art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1247), w zakresie wyłączającym dopuszczalność zaskarżenia zażaleniem postanowienia wydanego na podstawie art. 56 § 2 ustawy – Kodeks postępowania karnego odnoszącego się do oskarżyciela posiłkowego ubocznego, jest niezgodny z art. 78 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Skutkiem niniejszego wyroku jest możliwość skorzystania przez uprawnione podmioty (w tym przez skarżącego) z instytucji przewidzianych w art. 190 ust. 4 Konstytucji oraz art. 540 § 2 k.p.k., a także w art. 4171 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, o ile doszło do wyrządzenia im szkody w rozumieniu tego przepisu.