Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:

1) art. 203n § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r. poz. 1443 oraz z 2015 r. poz. 201) w zakresie, w jakim dotyczy zawiadamiania przez ogłoszenie, jest niezgodny z art. 2 i art. 58 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 203o § 2 pkt 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest niezgodny z art. 64 ust. 2 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 21 ust 2 Konstytucji.
3) art. 203u § 4 i 5 oraz art. 203w § 4 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim nie przewidują możliwości żądania ponownej wyceny wpisowego i wpłaconych udziałów członkowskich oraz wniesienia powództwa o ustalenie wartości wpisowego i wpłaconych udziałów członkowskich, są niezgodne z art. 64 ust. 2 Konstytucji.

4) Art. 203u § 3 ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z art. 77 ust. 2 Konstytucji.

Przepisy art. 203n § 3 w zakresie wskazanym w sentencji orzeczenia i art. 203o § 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (dalej: prawo spółdzielcze) tracą moc powszechnie obowiązującą z dniem wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, tj. z dniem 26 czerwca 2015 r.
Natomiast przepisy art. 203u §  4 i 5 oraz art. 203w §  4 prawa spółdzielczego, w zakresie wskazanym w sentencji orzeczenia zostały uznane za niezgodne z Konstytucją ze względu na fakt, że nie przewidują określonej regulacji prawnej. W związku z powyższym, wskutek wejścia w życie wyroku nie nastąpiła utrata mocy obowiązującej tych przepisów, jednakże z dniem wejścia w życie orzeczenia zostało obalone ich domniemanie konstytucyjności w ww. zakresie.