Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu
(Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154, Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578, z 2011 r. Nr 53, poz. 273, Nr 84, poz. 455, Nr 117,
poz. 677 i Nr 230, poz. 1371, z 2012 r. poz. 627 i 908 oraz z 2013 r. poz. 628, 675 i 1351), w brzmieniu obowiązującym
do dnia wejścia w życie art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych
ustaw (Dz. U. poz. 1351), w zakresie, w jakim pomija prawo do ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy niewykorzystany
w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe funkcjonariusza zwolnionego ze służby z powodu dwukrotnego
niestawienia się bez usprawiedliwienia przed komisją lekarską, do której został skierowany w celu określenia jego
stanu zdrowia, jest niezgodny z art. 66 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis art. 128 ust. 1 pkt 2 powołanej powyżej ustawy został uznany z niezgodny z przywołanym wzorcem konstytucyjnym w zakresie w jakim regulacja ta pomija prawo do ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe funkcjonariusza zwolnionego ze służby z powodu dwukrotnego niestawienia się bez usprawiedliwienia przed komisją lekarską. W związku z tym, iż przedmiotem stwierdzonej wadliwości (niezgodności z Konstytucją) było pominięcie ustawodawcze, przepis art. 128 ust. 1 pkt 2  nie utracił mocy obowiązującej z dniem ogłoszenia sentencji wyroku w Dzienniku Ustaw.